Bio van Lou

Lou De Clerck werd geboren te Opwijk op 18 januari 1937. Zijn vader was een rasechte Merchtemnaar (Jan De Clerck); zijn moeder (Philomena Van Rossem) een Opwijkse. Na zijn kinder- en jeugdjaren gewoond te hebben in Opwijk, verhuisden Lou en zijn ouders in 1958 naar Merchtem, naar de Heirbaan, waar vader Jan, die metser was, eigenhandig een huis bouwde. Nog steeds wonen Lou en zijn echtgenote Lore in deze ouderlijke woning.

"VAN WOORD EN PEN..." Professionele carrière:

Lou De Clerck begon zijn loopbaan op de Brusselse redactie van de Gazet van Antwerpen als stagiair-journalist. Eenmaal de stage doorlopen, schreef hij er als voltijds journalist vooral over de "Euromarkt" en de "EEG", voorlopers van de huidige Europese Unie, en over de NAVO.

In 1973 stapte hij over naar de redactie van "Vlaamse Elsevier"; hij ging er aan de slag als chef binnenland.

Vervolgens koos De Clerck voor de politiek. Hij was achtereenvolgens perschef van Minister van Verkeer Jos Chabert (1975 - '77), CVP-woordvoerder, en hoofdredacteur van het partijblad "Zeg" (1978-'79).

In 1979 werd hij benoemd als woordvoerder van premier Wilfried Martens in diens opeenvolgende regeringen én als woordvoerder van de regering Martens V, een functie die voorheen niet bestond en die Lou dus als eerste mocht invullen. Voor de eerste maal in de politieke geschiedenis mocht de regeringswoordvoerder deelnemen aan de beraadslagingen van de ministerraad, het kernkabinet en alle ministeriële comités.

In 1983 werd hij aangesteld als directeur-generaal van het Belgisch Instituut voor Voorlichting en Documentatie (Inbel).

Vervolgens was hij van 1985 tot 1991 hoofdredacteur van de Gazet van Antwerpen. Van 1991 tot 1994 was hij algemeen-hoofdredacteur van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij, uitgever van De Standaard en Het Nieuwsblad. Hij was ook lid van het Directiecomité van de VUM.

Begin 1995 werd De Clerck samen met Paul Goossens interviewer in het discussieprogramma "Het Uur van de Waarheid" op de zender VT4. Begin 1997 ging hij als redactioneel coördinator aan de slag bij de zender The Narrow Casting Company (TNCC). Hij werkte mee aan het programma "Medion".

"...NAAR DOEK EN PENSEEL"...Passie voor schilderen

Sinds zijn pensioen heeft Lou de tijd gehad om zich volop te wijden aan een passie die sinds jaren in hem sluimerde, de schilderkunst. Hij volgde talrijke opleidingen: hij doorliep de volledige opleiding schilderkunst aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Dendermonde en vervolgens aan de Academie Beeldende Kunsten te Anderlecht. Daarna volgde nog een opleiding aquarel aan de Academie Beeldende Kunst te Vilvoorde. Of, zoals hij het zelf verwoordt:

"Van kleins af hield ik van schrijven en van tekenen. Ik wou vooral schilder worden.

Om die jeugddroom waar te maken, heb ik lang moeten wachten wegens studies, legerdienst en het drukke leven als journalist en in de coulissen van de politiek op het hoogste niveau.

Toen ik midden de jaren '90 een punt zette achter mijn professionele leven, dreef het verlangen en de zin om te schilderen weer boven. Na tal van gesprekken met Rik Poot (1924-2006, beeldend kunstenaar) en met Tuur De Rijbel (1927-2016, kunstschilder, graficus en beeldhouwer), schreef ik me in aan de Academie voor Schone Kunsten te Dendermonde waar ik de volledige opleiding schilderkunst doorliep. Ik leerde er omgaan met olieverf, penseel en doek. Veel stelden mijn schilderwerken toen echt niet voor want rationeel denken stond het creatieve aanvoelen en handelen nog grotendeels in de weg. Ik was vaker en meer teleurgesteld dan blij met wat ik op het doek neerzette.

Maar ik had de smaak te pakken en wou doorzetten. Ik ging vervolgens schilderen volgen aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Anderlecht. Het is daar dat leraar en kunstschilder Guy Leclercq mij met veel geduld leerde omgaan met kleuren en me bijbracht welke effecten men kan bereiken met het gebruik van warme en koude kleuren.

Na de opleiding in Anderlecht voelde ik me zeker genoeg en had ik de moed om volop aan het schilderen te slaan, waarbij mijn voorkeur steeds is uitgegaan naar landschappen en wolkenhemels.

Intussen probeerde ik al eens een abstracter experiment, vooral tijdens een opleiding aquarel schilderen aan de Vilvoordse Academie voor Beeldende Kunst. Ik bezocht ook veel musea en tentoonstellingen (vooral ook van schilders uit de streek), verdiepte mij in kunstboeken en bleef praten en meningen uitwisselen met bevriende kunstenaars. Ik heb ook het geluk gehad menigmaal te mogen gepraat hebben - jaren eerder - met kunstschilder Felix De Boeck (1898-1995). Dankzij dit alles, en met de nodige inspanningen en obstakels, kon ik mijn creativiteit blijven voeden en proberen steeds op scherper te stellen. Al bij al is het al een lange weg geweest, met veel aarzeling en onzekerheid. En ik ben nog steeds onderweg...

Na wat kleinere tentoonstellingen was het resultaat van mijn schilderwerken van de laatste jaren te zien zijn in het August De Boeckhuis in Merchtem (begin mei 2022). Dit deed me enorm plezier en ik ben de gemeente Merchtem dan ook zeer dankbaar voor de steun. Ik hoop van harte dat de beoordelingen van mijn werk door de vele bezoekers - hoe kritisch deze ook mogen wezen - voor mij zeker een verdere stimulans zullen betekenen om met steeds beter resultaat de ingeslagen weg verder te zetten."